Na standardowe pytanie do aktora („A jaka jest pana wymarzona rola?”) Mirosław Jękot udzielił niestandardowej odpowiedzi. Otóż, nie marzy mu się Hamlet, Kordian, tylko... Makbet. Dlaczego? Bo to bardzo skomplikowana postać, niejednoznaczna, bardziej tragiczna niż jego ofiary. Tak specjalny gość XXIV Przeglądu Polskich Filmów Fabularnych, który zakończył się 13 grudnia br. właśnie spotkaniem z odtwórcą postaci Otto Schwarza w „Labiryncie świadomości”, odpowiedział na jedno z pytań.

A zaraz publiczność licznie zgromadzona na sali widowiskowo-kinowej MOK „Centrum” usłyszała kolejne zaskakujące i – co najważzniejsze – szczere wyznanie, że aktor od ukończenia PWSFTViT w Łodzi nigdy nie marzył o takich „ikonicznych” kreacjach, że bardziej interesowała go złożoność postaci, jej relacje i innymi bohaterami, upozycjonowanie jej w przestrzeni teatralnej lub continuum produkcji filmowej. Dlatego chętnie podejmuje się ról drugoplanowych, lecz tylko takich, które dają możliwość pokazania pełni dojrzałego warsztatu aktorskiego. Nawet – jak powiedział Mirosław Jękot jakby sam nie wierząc, że ktoś mu uwierzy – takimi technikami, które pozwalają na emisję głosu ze... stopy! Uwierzyliśmy...

Poszukuje nowych wyzwań, choć zdaje sobie sprawę, że w teatrze trzeba wcielać się często przez cały sezon w jedną postać (co wydaje się sprzyjać rutynie). Tak jest też w przypadku ambitnych filmów fabularnych, popularnych seriali telewizyjnych, jak i w – sam Jękot nazwał to zjawisko - „teatrze formy”. Pracował na planie filmów w reżyserii najwybitniejszych współczesnych reżyserów (Falk, Wisiewicz, Bugajski, Lang, Kijowski, Niewolski i in.). Był współtwórcą Teatru Becketa w ramach Fundacji Twórczości Samuela Becketa. Poznał specyficzne techniki aktorskie i filozofię teatru Grotowskiego. A żeby było tego mało wjego bogatym doświadczeniyu, to znakomicie radzi sobie w trudnej sztuce dubbingu.

Spotkanie prowadziła Gabriela Kaczyńska, dziennikarka Polskiego Radia Katowice.

Zdjęcia: Paweł Machelski