1 czerwca, na wniosek prezydenta Ryszarda Macha, Rada Miejska jednomyślnie przyjęła uchwałę, która Panu Władysławowi Żukowi nadała Honorowe Obywatelstwo Miasta Zawiercie.


Władysław Żuk urodził się 7 października 1919 roku w Warszawie. Ukończył szkołę powszechną, rozpoczął naukę w technikum samochodowym. W kwietniu 1940 roku trafił na Pawiak za udział w walkach konspiracyjnych. Po trzech latach pobytu w warszawskim więzieniu Żuk został wraz z kilkudziesięcioma więźniami wepchnięty do bydlęcych wagonów, które ruszyły w kierunku Oświęcimia, gdzie spędził 3 miesiące. Jako więzień polityczny został przeniesiony w lutym 1944 roku do Ebensee filii obozu Mauthausen – Gusen, położonego na terenie Austrii.

Po wojnie Władysław Żuk został w Ebensee. Listy pisane do rodziny w Polsce wracały bez odpowiedzi. W Wielkanoc 1946 roku odbył się jego ślub z Josefiną. Życie zawodowe rozpoczął w firmie budowlanej, następnie pracował w rafinerii, w betoniarni, w zakładach metalowych w Altmünster.
W wieku 79 lat Władysław Żuk ponownie się ożenił. Jego wybranką została tym razem zawiercianka - Teodozja. Ślub odbył się 19 czerwca 1999 roku. Zimą mieszkał w Zawierciu, a latem w Ebensee. Wraca chętnie do Austrii, bo nadal jest potrzebny. Ma teraz – jak mówi – dwie Ojczyzny. Od 2009 roku zamieszkał na stałe w Zawierciu.

Władysław Żuk jest już jednym z niewielu świadków, który przeżył i może zaświadczyć, jak swoje piętno odcisnęła na nim II wojna światowa. Więzień Pawiaku, Oświęcimia, Mauthausen i Ebensee. O swoich więziennych i obozowych przeżyciach opowiada kolejnym pokoleniom. od 20 lat dzieli się swoimi wspomnieniami z młodzieżą, odwiedzającą cmentarz w Ebensee i Muzeum Historii Współczesnej, w którym gromadzone są materiały z historii Austrii, Ebensee i regionu Salzkammergut z ostatnich lat. Odwiedzają je uczniowie z Austrii, okolicznych miejscowości: Bad Ischel, Gmunden, ale także Polacy, w tym liczna młodzież z Zawiercia, Włosi, Francuzi.

Od początku lat 90. Władysław Żuk jest ambasadorem naszego miasta. Jego współpraca z Zawierciem rozpoczęła się od spotkania ze Stanisławem Rudzkim. Od 1992 roku do Ebensee wyjeżdża zawierciańska młodzież, która może liczyć na wsparcie władz austriackiej gminy, jak również Władysława Żuka. Pobyt młodych zawiercian w Ebensee pozostanie - dzięki zaangażowaniu Władysława Żuka – na długo w ich pamięci, a wizyta młodzieży z Ebensee pozwoliła na promowanie walorów naszego miasta nie tylko w Ebensse ale i w całej Austrii. Ponad 30 tysięcy uczniów austriackich szkół wysłuchało wspomnień Władysława Żuka o czasach II wojny światowej i współczesnych. Powstał film, na który składają się obozowe przeżycia Polaka. Po 65 latach Władysław Żuk wrócił do swojej pierwszej Ojczyzny i osiedlił się w Zawierciu.

26 października 2000 roku została podpisana umowa o współpracy pomiędzy Gminą Zawiercie a Gminą Ebensee. Od samego początku osobą, która realizuje zapisy umowy mówiące o wzajemnych bliskich kontaktach społeczności lokalnych jest Władysław Żuk. Był inicjatorem powstania polskiego cmentarza w Ebensee, po zlikwidowaniu obozu koncentracyjnego. Dzięki m.in. Jego interwencji została zachowana łukowa brama do obozu. Był współautorem zamieszczenia tablicy z inskrypcją „Na wieczną hańbę narodu niemieckiego”, która została zniszczona, a następnie kolejnej z napisem „Niech śmierć nasza wróci Ci wolność Polsko”, pod którą do dziś można składać kwiaty i palić znicze na austriackim cmentarzu. Od 1948 roku współorganizuje Marsze Pamięci – byłych więźniów obozów, w których od początku współpracy z naszym miastem uczestniczy również zawierciańska młodzież. Od 1972 roku współpracuje z Ambasadą Polską w Wiedniu. Został wiceprezesem Związku Polaków w Austrii. Był współorganizatorem powstania Muzeum Historii Współczesnej w Ebensee, w którym znajdują się akcenty związane z Polską i Zawierciem.

Dzisiaj trudno wyobrazić sobie Zawiercie i partnerstwo z Ebensse bez Władysława Żuka. Jest on jego częścią, historią i namacalnym dowodem na to, że wielki patriotyzm i miłość do ojczyzny nie zna granic i barier, których nie można pokonać.