Dla Seniora i Juniora

Pomoc społeczna (ośrodki wsparcia dla Seniorów)

Pomoc społeczna to jedna z instytucji polityki społecznej państwa, której głównym zadaniem jest pomoc osobom i rodzinom (w tym, m.in. Seniorom) w przezwyciężaniu trudnych dla nich sytuacji życiowych, z którymi sobie nie radzą. Jednym z zadań pomocy społecznej jest przyznawanie i wypłacanie przewidzianych ustawą świadczeń (np.: zasiłek celowy, zasiłek okresowy).
W zasięgu zainteresowań polskiego systemu pomocy społecznej znajdują się m.in. takie kwestie społeczne, jak: ubóstwo, wykluczenie społeczne, bezdomność, niepełnosprawność.

System pomocy społecznej w Polsce obejmuje:
- pomoc w instytucjach opiekuńczych typu: domy pomocy społecznej, placówki opiekuńczo-wychowawcze,
- pomoc środowiskową, m.in. świetlice środowiskowe, ośrodki wsparcia (tj. domy dziennego pobytu dla osób starszych, noclegownie, schroniska dla bezdomnych, środowiskowe domy samopomocy dla osób z zaburzeniami psychicznymi),
- pomoc finansową, usługową i rzeczową świadczoną przez ośrodki pomocy społecznej (i w kilku przypadkach przez powiatowe centra pomocy rodzinie).

Ośrodki pomocy społecznej działają w każdej gminie, udzielają pomocy pieniężnej, usługowej i rzeczowej oraz kierują do domów pomocy społecznej. Adres -  MOPS Zawiercie
ul. Piłsudskiego 47, 42-400 Zawiercie, tel. tel. (32) 67 27701,   67 221 34
fax (32) 67 27701

W domach dziennego pobytu Seniorom zapewnia się stałą, kilkugodzinną opiekę, w tym posiłek. Organizowane są zajęcia (np. ruchowe, artystyczne). Adres -  Dzienny Dom Pomocy Społecznej
ul. Piłsudskiego 47
42-400 Zawiercie  tel. (32) 67 27701,   67 221 34 , fax (32) 67 27701

Domy pomocy społecznej świadczą całodobową opiekę dla osób starszych. Uprawnionymi do prowadzenia tych domów są: jednostki samorządu terytorialnego, kościół katolicki i związki wyznaniowe, fundacje i stowarzyszenia, pozostałe osoby prawne, a także osoby fizyczne.
Adres -  DOM POMOCY SPOŁECZNEJ W ZAWIERCIU
UL.RZEMIEŚLNICZA 9
e-mail: sekretariat@dps.zawiercie.powiat.pl
TEL:(32) 67 222 56
FAX:(32) 67 222 56

Bezpieczeństwo dzieci

Każde dziecko musi wiedzieć, że jego bezpieczeństwo jest rzeczą bardzo ważną i w związku z tym powinno znać zasady postępowania w różnych miejscach, czy w różnych sytuacjach życiowych, aby uniknąć zagrożeń, jakie mogą w nich wystąpić. Mówić i przypominać o nich powinni też dorośli: nauczyciele, rodzice czy inni opiekunowie.
Poniżej przedstawione, więc zostały najważniejsze z "bezpiecznych postaw", jakich przestrzegać powinny dzieci, aby uniknąć najpoważniejszych niebezpieczeństw.

Bezpieczeństwo w domu

Każde dziecko będące w domu - zwłaszcza same - musi wiedzieć, że:
- nigdy nie wolno otwierać drzwi mieszkania obcym, nawet gdy mówią, że przysłali ich rodzice,
- zawsze należy powiedzieć rodzicom o każdym telefonie od obcej osoby oraz o tym, że nieznajomy pukał do drzwi mieszkania,
- zawsze należy mówić rodzicom z kim i gdzie się idzie oraz o której się wróci,
- nie wolno chwalić się, co cennego jest w domu i kiedy wracają z pracy rodzice,
- nie wolno bawić się kurkami gazu, zapałkami, kablami ani gniazdkami elektrycznymi,
- zawsze dokładnie należy dokręcać kurki z wodą, żeby nie zalać sąsiadów,
- nie wolno dzwonić dla kawału do obcych,
- w pobliżu telefonu zapisane są numery do bliskich osób, sąsiadów i służb porządkowych (Policji, Straży Pożarnej i Pogotowia Ratunkowego).

Zabawa i ulica

Każde dziecko bawiące się poza domem, na placu zabaw, w parku czy idące ulicą powinno wiedzieć, że:
- należy bardzo ostrożnie podchodzić do kontaktów z osobami obcymi, a w szczególności:
- z nieznajomymi nie powinno się rozmawiać, a tym bardziej się z nimi oddalać, o każdej sytuacji zaczepek ze strony obcego należy powiedzieć rodzicom, nauczycielowi lub policjantowi,
- nieznajomym nie wolno podawać swojego adresu zamieszkania,
- nie wolno brać niczego od nieznajomych: słodyczy, soczków, owoców, zabawek,
- nie wolno wsiadać, a nawet podchodzić za blisko do samochodu nieznajomych,
- nie wolno z nieznajomymi wchodzić do windy,
- jeśli dziecko czuje zagrożenie ze strony obcego powinno uciekać w stronę ludzi i wołać o pomoc,
- należy unikać odludnych miejsc zabawy, a bawić się z innymi dziećmi, w grupie;
- nie wolno bawić się na placach budowy, w pobliżu ulicy, rzeki, jeziora, urwiska czy innych miejsc niebezpiecznych; w zimie nie wolno bawić się na zamarzniętej tafli jeziora czy stawu,
- jeśli dziecko nosi klucze zawieszone na smyczy, to powinno je schować pod bluzę tak, żeby nie było ich widać,
- nie wolno nosić przy sobie dużych sum pieniędzy; jeżeli złodziej każe wypróżnić kieszenie, to lepiej żeby było ich mało, np. 2 zł,
- telefon komórkowy nie powinien być noszony w miejscu widocznym, a w domu należy spisać jego numer identyfikacyjny,
- w przypadku problemów czy zagrożenia można zadzwonić na Policję, Pogotowie Ratunkowe, Straż Miejską czy Straż Pożarną (numery telefonów znajdziesz.

Pies

Mimo, iż pies nazywany jest najlepszym przyjacielem człowieka każda osoba, która ma kontakt z psem powinna pamiętać, że może on być bardzo niebezpieczny. Dlatego, w ramach bezpiecznych zachowań w kontakcie z psami każde dziecko powinno wiedzieć, że:
- nie wolno bawić się z psami obcymi, nawet jak właściciel jest w pobliżu, szczególnie gdy pies jest duży,
- nie wolno psa drażnić, dokuczać mu czy próbować go uderzyć; często nie zdając sobie z tego sprawy, można wyzwolić u psa agresję, uderzając w ogrodzenie czy rzucając w niego różnymi przedmiotami,
- jeśli pies zaczął na dziecko szczekać lub próbuje je zaatakować, musi ono stanąć na baczność, założyć dłonie na kark i zgiętymi ramionami zasłonić twarz (jest to postawa bezpieczna stojąca). Jeśli będziesz stać spokojnie, pies obwącha je i odejdzie,
- nigdy nie wolno przed psem uciekać
- jeśli pies będzie dalej agresywny, dziecko musi przyjąć pozycję tzw. żółwia - brodę oprzeć na klatce piersiowej, rękami objąć szyję wokół karku i wykonać skłon do ziemi,
- jeśl dziecko ma rower, może się nim zasłonić przed atakującym psem,
- nie wolno wchodzić na cudzą posesję, gdzie jest pies,
- nie wolno skracać sobie drogi do domu przejściem przez podwórko sąsiada albo ogród,
- zawsze należy poważnie traktować tabliczki z napisami np.: "Tutaj ja pilnuję" i "Uwaga! Zły pies !",
- pies nie jest zabawką, nie wolno go ciągnąć za uszy, wkładać mu palców do oczu czy ciągnąć za ogon,
- nie wolno przeszkadzać psu, kiedy je; może pomyśleć, że dziecko chce zabrać mu pożywienie, i dlatego może je ugryźć,
- na spacerze należy pamiętać o zasadach obowiązujących właścicieli zwierząt.

Dzieci i Internet

Komputer może być bardzo pożyteczny, ale są też osoby, które wykorzystują komputery do działań niezgodnych z prawem, szczególnie za pośrednictwem internetu. Dlatego w przypadku korzystania z Internetu każde dziecko powinno pamiętać, że:
- przez Internet nie wolno podawać swojego nazwiska, wieku, numeru telefonu stacjonarnego, a zwłaszcza adresu miejsca zamieszkania,
- przy instalacji strony prywatnej na komputerze domowym, zwłaszcza do "czatów" czy grup dyskusyjnych należy korzystać z NICK-a,
- nigdy nie wolno ujawniać codziennych zwyczajów swojej rodziny, np. kiedy i gdzie rodzice chodzą do pracy, sklepu, ulubionej restauracji czy dyskoteki i gdzie chodzi się do szkoły,
- prowadząc korespondencję pamiętać trzeba, że to, co pisze nam druga strona, nie zawsze jest prawdą. Wiele osób ukrywa swoje poglądy, nastawienie, skłonności, a zwłaszcza negatywne cechy charakteru; by utrzymać kontakt i osiągnąć swój cel, starają się być bardzo przyjazne, popierają nasze poglądy i prezentują siebie w jak najlepszym świetle,
- nie wolno przez Internet umawiać się z obcymi czy zawierać z nimi transakcji.

źródło: KWP Katowice - Wydział Prewencji

Bezpieczni w domu czy mieszkaniu
 
zachowajmy szczególną ostrożność i pamiętajmy o przestrzeganiu poniższych zaleceń:
- Drzwi wejściowe zawsze muszą być zamknięte na zamki. Po zmroku warto też zasłaniać zasłony w oknach, strzec prywatności. Natomiast teren przed domem powinien być oświetlony, a krzewy i drzewa odpowiednio przycięte tak, aby nie ograniczały widoczności.
- W ganku, przedpokoju czy innym miejscu, gdzie mamy zwyczaj przyjmowania osób obcych, nie można pozostawiać rzeczy szczególnie cennych oraz ważnych dokumentów (np. portfela, kluczyków do samochodu, kluczy do mieszkania, saszetki z dokumentami, itp.).
- Nie wolno otwierać drzwi bez sprawdzenia kto i po co przyszedł – najlepiej jest spojrzeć przez wizjer i zapytać o to bez ich otwierania.

Jeśli zjawił się przedstawiciel administracji osiedla,elektrowni czy gazowni zawsze możemy go sprawdzić. Poprosić o pokazanie legitymacji służbowej, a jeżeli nie mamy pewności co do jego autentyczności, możemy telefonicznie (bez otwierania drzwi) sprawdzić w danej instytucji czy był on skierowany pod wskazany adres. Można również poprosić, aby przyszedł w innym terminie, kiedy będą pozostali domownicy lub ktoś z rodziny. Warto także sprawdzać tablice informacyjne zamontowane w klatce schodowej, tam zamieszczane są informacje o terminach wizyt przedstawicieli różnego rodzaju instytucji i firm współpracujących z administratorem.
- Jeśli musimy kogoś wpuścić, to nigdy nie zostawiamy go ani na chwilę samego. Najlepiej, żeby wtedy w domu był jeszcze obecny ktoś z rodziny, znajomych czy sąsiadów.
- Nie podpisujmy żadnych umów oraz nie przekazujmy pieniędzy akwizytorom czy inkasentom, jeżeli nie mamy pewności kogo reprezentują. Dokładnie czytajmy zawierane umowy i wyjaśniajmy wszelkie wątpliwości.
- Nie przekazujmy żadnych pieniędzy osobom obcym czy nawet znajomym, które przyszły w imieniu kogoś z Waszej rodziny. Nie należy tego robić, nawet jeśli wcześniej był telefon w tej sprawie. Osoba z rodziny po te pieniądze powinna przybyć osobiście.
- Mając w domu oszczędności i rzeczy szczególnie cenne schowajmy je w miejscu trudno dostępnym, i nie mówmy o tym innym osobom.
- Przestępcy czasami próbują wzbudzić litość osób starszych poprzez prośby o szklankę wody czy kromkę chleba. Osoby te odsyłajmy do znanej nam instytucji pomocowej czy urzędu gminy.
- Bardzo ostrożnie postępujemy przy udzielaniu informacji przez telefon. Niektórych informacji w ogóle nie powinno się przekazywać, szczególnie nie podajemy: danych personalnych, numerów dokumentów, kont bankowych i haseł do nich, numerów karty bankomatowej i jej PIN-u.

Apel do dzieci i młodzieży

W trosce o bezpieczeństwo Waszych Babć i Dziadków, prosimy Was o pomoc: przeczytajcie powyższe rady i powiedzcie o nich Waszym Babciom i Dziadkom, którzy często pozostają sami w domu będąc narażeni na działanie oszustów.

źródło: KWP Katowice - Wydział Prewencji

Jak zabezpieczyć samochód przed kradzieżą

Prawda jest taki, że jeżeli złodziej się uprze, to i tak ukradnie radio, GPS, a może i cały samochód. Jedyne co możesz zrobić, to ubezpieczenie się na taką ewentualność, oraz utrudnienie złodziejowi osiągnięcia celu. A co – jeśli chce dostać się do twojej własności, niech się chociaż pomęczy! Im więcej czasu zajmie mu grzebanie przy zamku, tym większe prawdopodobieństwo, że ktoś zauważy ten niecny proceder i wezwie policję, albo przegoni złodzieja.
We współczesnych autach zabezpieczenia przed kradzieżą to przede wszystkim urządzenia elektroniczne. Wielu właścicieli samochodów decyduje się jednak również na zabezpieczenia mechaniczne. Jeśli chodzi o te drugie, to mamy do wyboru m.in.: blokady łączące pedały hamulca i sprzęgła lub blokady skrzyni biegów, które mogą blokować lewarek zmiany biegów na zewnątrz przy włączonym biegu wstecznym lub przy pomocy specjalnego trzpienia wewnątrz tunelu. Blokady skrzyni są honorowane przez firmy ubezpieczeniowe zniżkami w ubezpieczeniu AC. Stosunkowo mało skuteczne i łatwo unieszkodliwić blokadę kierownicy – wystarczy przeciąć jej okrąg i zdjąć zabezpieczenie.
Wszystkie oferowane na polskim rynku elektronicznym urządzenia zabezpieczające muszą posiadać certyfikat Przemysłowego Instytutu Motoryzacji, który opracował również kryteria honorowane przez towarzystwa ubezpieczeniowe. PIMOT podzielił urządzenia na cztery klasy skuteczności:
- Systemy autoalarmowe klasy popularnej –POP – to układy sterowane za pomocą pilota ze stałym kodem, z czujnikami otwarcia drzwi i maski, które ostrzegają syreną bądź klaksonem samochodu. Kosztują w granicach 150-300zł.
- Autoalarmy klasy standard – STD – sterowane pilotem, posiadające zmienny kod. Próbę kradzieży sygnalizują syreną oraz mruganiem światłami. Ponadto posiadają co najmniej jedną blokadę silnika i czujnik chroniący nadwozie przed włamaniem. Ich koszt to 250-600zł.
- Systemy klasy profesjonalnej – PRF – posiadają własne, rezerwowe zasilanie, klucz kodowy, bądź pilota ze zmiennym kodem, dwa czujniki chroniące nadwozie przed włamaniem, blokadę min. dwóch obwodów elektrycznych, które odpowiadają za uruchomienie silnika. Są również odporne na uszkodzenia elektryczne i mechaniczne. Wydamy na nie 700-800zł.
- Systemy klasy specjalna – EXTRA – posiadają wszystkie z powyżej wymienionych zabezpieczeń. Dodatkowo korzystają z czujnika położenia samochodu, funkcji antynapadowej i radiowego powiadomienia. Zabezpieczenie nimi będzie nas kosztowało 700 – 1000zł.
Podobny podział zastosowano w przypadku układów ingerujących w samą elektronikę samochodu i blokad elektronicznych: klasa POP to system z jednym zabezpieczeniem blokującym, np. pompy paliwa. Układy STD charakteryzują się dwoma zwykłymi lub jedną blokadą kodowaną. Urządzenie jest odporne na brak zasilania i posiada co najmniej 10 tys. kodów. Klasa PRF oznacza trzy blokady zwykłe lub dwie, ale w tym jedna musi być kodowana. Inne cechy to min. tryb serwisowy, odporność na rozkodowanie, niemożliwe kopiowanie klucza. Od klasy EXTRA wymaga się jeszcze rocznego skutecznego stosowania.
Im więcej blokad i czujników, tym lepiej. Pamiętajmy, że złodzieje orientują się, jakie rodzaje zabezpieczeń montowane są standardowo w danych modelach samochodów. Właśnie dlatego warto samemu dodatkowo zainwestować w ochronę swojego auta. Zastosowanie jednocześnie zabezpieczeń zarówno mechanicznych jak i elektronicznych przyniesie największą skuteczność. Urządzenia można również montować w nietypowych miejscach, znanych jedynie właścicielowi. Polisa ubezpieczeniowa natomiast pomoże nam odzyskać pieniądze, kiedy kradzież już niestety będzie miała miejsce.

OKAZJA CZYNI ZŁODZIEJA, CZYLI O CZYM PAMIĘTAĆ?
Przede wszystkim nie prowokuj: nie zostawiaj cennych rzeczy w widocznym miejscu w samochodzie. Zabieraj je ze sobą lub chociaż zamykaj w bagażniku. Dokładnie sprawdź, czy okna i drzwi są dobrze zamknięte. Pod żadnym pozorem nie zostawiaj kluczyków w stacyjce, zawsze zabieraj je ze sobą, nawet jeżeli stawiasz samochód w garażu. Jeżeli ktoś przygląda się twojemu samochodowi lub samochodowi któregoś z twoich sąsiadów, powinieneś być czujny. Nie zapominaj o dowodzie rejestracyjnym i innych dokumentach – noś je przy sobie, pod żadnym pozorem nie zostawiaj ich w aucie. Parkuj w miejscach strzeżonych, a przynajmniej unikaj miejsc odosobnionych i nieoświetlonych. Nigdy nie zostawiaj bagażu na bagażniku dachowym, jeśli oddalasz się od pojazdu, a kupując radio, wybierz takie, którego panel można wyjąć przed opuszczeniem samochodu.