Alina Rumun (1924 – 2007) -
opiekunka chorych

Była patriotką wielkiej miary, opiekunką chorych, ich duchowym przewodnikiem, pielęgniarką – studentką renomowanej krakowskiej Uniwersyteckiej Szkoły Pielęgniarek i Higienistek, której założycielką w 1925 roku była piliczanka Magdalena Maria Epstein. Alina Rumun całe swoje życie oddała służbie chorym i potrzebującym. Stanowiła przykład pracowitości, sumienności, intelektu, ideału nauczyciela i wychowawcy następnych pokoleń. Jej postać, pełna miłości do bliźniego żyje w pamięci współczesnych.
   
Zawierciańskie korzenie

15 lipca 2015 roku minie 91.rocznica urodzin Aliny Rumun, która przyszła na świat w zawierciańskiej rodzinie ogrodnika, jako druga z trojga dzieci Stanisławy i Henryka. II wojna światowa rozproszyła całkowicie rodzinę Rumunów – umiera matka, Niemcy rekwirują dom i ogród, a 17-letnia wówczas Alina zostaje ujęta i skazana przez Niemców na 3 miesiące robót w obozie karnym, gdzie panują straszliwe, nieludzkie warunki. Po odbyciu kary znajduje pracę, która chroni ją przed wywózką na roboty w głąb Rzeszy. Alina kontynuuję przerwaną naukę w katowickim Gimnazjum, po czym zostaje przyjęta do Uniwersyteckiej Szkoły Pielęgniarek i Położnych w Krakowie. W swojej karierze zawodowej pracowała jako pielęgniarka na oddziałach neurochirurgii, interny, onkologii, a także na porodówce oraz na oddziałach klinicznych. Ta różnorodność praktyk okazała się niezwykle przydatna w jej pracy w Pielęgniarstwie Parafialnym, powołanym do życia pod auspicjami Kardynała Karola Wojtyły.

Serce dla chorych

Przełomowym momentem w życiu Aliny Rumun było podjęcie współpracy w roku 1958 z Hanną Chrzanowską, inicjatorką Pielęgniarstwa Parafialnego w Archidiecezji Krakowskiej. Alina stała się Jej prawą ręką, a po śmierci Hanny w 1973 roku, kontynuatorką dzieła, które prowadziła do roku 1995 z ogromnym zaangażowaniem. W pielęgniarstwie domowym chodziło o wyszukanie ludzi przewlekle i nieuleczalnie chorych, nie opuszczających swoich domów, często także biednych i osamotnionych oraz objęcie ich pomocą i opieką pielęgniarską. Do współpracy włączono oprócz pielęgniarek także siostry zakonne i wolontariuszy świeckich, studentów, których przygotowaniem do pracy z chorymi zajmowała się także p. Alina. Opieka nad chorymi nie ograniczała się tylko do pomocy w ich problemach zdrowotnych i bytowych.  Zwracano również uwagę na ich potrzeby duchowe. Z czasem powstała inicjatywa organizowania wyjazdów chorych  w grupach na wypoczynek połączony z rekolekcjami, najpierw do Trzebini, potem do Nowej Wsi k. Dobczyc i do innych ośrodków. Przy tej okazji dał się poznać wybitny zmysł organizacyjny pani Aliny. Chorzy wyczuwali, że Alina oddaje im wszystkie siły, cały swój czas i całe serce. I za to ją kochali i szanowali.
Alina Rumun stworzyła w latach 70.ub. wieku społeczny dom rehabilitacyjno-wypoczynkowy, w którym nieodpłatnie leczone były osoby niepełnosprawne. Z ośrodka w pobliżu Dobczyc korzystali też działacze solidarnościowego podziemia, dla których był on często miejscem schronienia przed Służbą Bezpieczeństwa. Wiele społecznych inicjatyw p. Aliny wspierał ówczesny Metropolita Krakowski kard. Karol Wojtyła. Jej działalność przypadła m.in. na ciężkie lata stanu wojennego w Polsce. Dzięki jej postawie na wczaso-rekolekcje wyjeżdżało około 500 chorych rocznie. Ostatnie z nich zorganizowała w 1995 roku. Wtedy też przeszła na emeryturę i zamieszkała w Domu Opieki Społecznej Sióstr Służebniczek w Podgórkach Tynieckich k. Krakowa.

Uhonorowana

W maju 2007 roku Międzynarodowy Czerwony Krzyż przyznał Alinie Rumun prestiżowy Medal im. Florence Nightingale. Tym samym p. Alina, po Annie Rydlównej i Julii Nenko, stała się trzecią krakowianką uhonorowaną tym zaszczytnym wyróżnieniem. To jednak nie jedyna nagroda, którą otrzymała. Prezydent miasta Krakowa odznaczył ją medalem „Honoris gratia”, zaś Związek Orawian przyznał jej medal im. Ks. Ferdynanda Machała. Pani Alina otrzymała także resortowe odznaczenia za zasługi w ochronie zdrowia.

Zmarła 14 września 2007 roku, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego, w Podgórkach Tynieckich. Pogrzeb śp. Aliny Rumun odbył się w zawierciańskiej kolegiacie. I choć większość swojego życia spędziła na terenie Małopolski, to jednak jej wolą było spocząć w zawierciańskiej Ziemi - „kraju lat dziecinnych”.
29 kwietnia 2009 roku przedstawiciele Małopolskiego Środowiska Pielęgniarek i Położnych w obecności zaproszonych gości z Krakowa, Katowic i Zawiercia odsłonili tablicę pamiątkową na płycie nagrobnej śp. Aliny Rumun.

Na podstawie artykułu red. Agnieszki Raczyńskiej - Lorek
„ Z miłości do człowieka” zamieszczonego w tygodniku katolickim „Niedziela”.