Przypominamy,  że wypalanie łąk, pastwisk, nieużytków, rowów,  pasów przydrożnych, szlaków kolejowych  oraz trzcinowisk i szuwarów   jest zabronione (art. 124 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody t. j. Dz. U. z 2015, poz. 1651 ze zm.)

Pożary są szczególnie dotkliwe w lasach. Nadleśnictwo Siewierz zwraca uwagę, że zmorą pożarową jest wiosenne wypalanie traw. W społeczeństwie pokutuje mit, że ogień jest najtańszym środkiem do zwalczania chwastów.

Ogień nie tylko zabija żyjące w trawie zwierzęta i mikroorganizmy, ale także wyjaławia glebę. Po wypaleniu gleba ubożeje. Łąka czy pastwisko po wypaleniu się zazielenią, ale będą bezwartościowe. W trakcie wypalania ginie cała mikroflora i mikrofauna, które ożywiają glebę.

Podczas wypalania temperatura na powierzchni gleby dochodzi do 700C. Białko (podstawowy budulec roślin i zwierząt) ulega denaturacji w temperaturze +50C. Temperatura płomieni wynosi 900-1200C.

Każdy pożar wywołuje niekorzystne skutki:

• wyjaławia glebę,
• intensyfikuje erozję wietrzną i wodną,
• powoduje powstawanie dymów zawierających tlenki siarki, węgla, azotu oraz związki rakotwórcze,
• niszczy zadrzewienia śródpolne oraz skupiska roślinności spełniające funkcje osłonowe, filtrujące zanieczyszczenia,
• powoduje śmierć organizmów żyjących w glebie,
• przerywa cykl życiowy roślin i zwierząt,
• obniża żyzność gleby (zniszczenie 2,5 cm warstwy żyznej gleby powoduje obniżkę plonów o 10%, a nakład 2,5 cm próchnicy tej grubości tworzy się od 300 do 1000 lat),
• zagrożenie przerzutu ognia na tereny leśne, budynki mieszkalne
• i zabudowania gospodarcze mieszkańców Gminy,
• zagrożenie zdrowia i życia ludzi.

Pożary są głównym i najniebezpieczniejszym zagrożeniem dla naszych lasów. Ogień doszczętnie niszczy trwające od wieków działanie przyrody. Po pożarze las odradza się przez dziesiątki lat.

Współczynnik zagrożenia pożarowego polskich lasów należy do najwyższych w Europie! W okresie największego zagrożenia pożarowego, tj. od 1 kwietnia  do 31 października, często wystarczy iskra, aby spłonęło kilkadziesiąt hektarów lasów. Ludzie odpowiadają za powstanie ponad 90% pożarów lasów: wczesnowiosenne wypalanie roślinności, umyślne podpalenia, nieostrożność i bezmyślność.

Od paru lat w Nadleśnictwie Siewierz obserwowany jest ciągły wzrost liczby pożarów na skutek przerzutów z terenów nieleśnych przede wszystkim w okresie wczesnej wiosny.